Non est factumcode: la is deprecated (Latin untuk "ia bukan surat ikatan [saya]") ialah pembelaan dalam undang-undang kontrak yang membenarkan pihak yang menandatangani untuk melarikan diri daripada pelaksanaan perjanjian "yang pada asasnya berbeza daripada apa yang dia ingin laksanakan atau tandatangani".[1] Sebuah tuntutan non est factum bermakna tandatangan pada kontrak telah ditandatangani secara tidak sengaja, tanpa mengetahui maksudnya. Pengakuan yang berjaya akan membuat kontrak terbatal ab initio.Menurut kes Saunders v Anglia Building Society [1971] AC 1004, [2] dan juga dalam kes Petelin v Cullen [1975], terdapat keperluan ketat yang diperlukan untuk pengakuan yang berjaya, antaranya ialah:Non est factum adalah sukar untuk dituntut kerana ia tidak membenarkan kecuaian di pihak penandatangan; iaitu kegagalan membaca kontrak sebelum menandatanganinya, atau kecuaian,:perenggan 12 tidak akan membenarkan non est factum. Tambahan pula, Mahkamah telah mengambil maklum bahawa terdapat tanggungjawab berat yang mesti dilaksanakan untuk menubuhkan pembelaan ini kerana ia adalah "pembelaan yang luar biasa.".[1]